Dag 7 t/m 13

Dag 7
Om 5 uur staan we klaar om naar de zonsopgang te kijken. Wonderbaarlijk hoe druk het is op dit tijdstip, met zijn er velen die dit ook willen gaan bewonderen. We gaan van een hoogte van 900 meter naar 1500 meter. Het is zo druk dat we het laatste stuk maar lopen en dan nog eens een 30 treden omhoog zodat je op een mooi punt komt om dit spektakel te bewonderen. Rond 6 uur kwam de zon op en daarna werden de toppen van de Himalaya een voor een belicht voor de kenners de Anna Purna 1,2, en 3. Geweldig, wat is dit mooi. Gelukkig had onze chauffeur het busje dichterbij kunnen zetten zodat we voor de grote meute uit konden gaan. Rond 8 uur weer terug in ons resort waar we heerlijk gingen genieten van een copieus ontbijt. We werden om 10.00 uur weer opgehaald voor een nieuwe poging voor de dingen die we gisteren niet konden doen ivm. regen. Allereerst gaan we naar een waterval die nu niet zo kolossaal is maar in de regentijd wel. Marjo vergezelt ons vandaag en vertelt veel over het leven in Nepal. Wonderbaarlijk is dat men haar op vele plaatsen herkend en met haar op een foto willen. Spreekt ook vloeiend de Nepalese taal zodat ze met iedereen kan communiceren. Werkelijk een unieke vrouw, een moderne missionaris kan men wel zeggen. Na de waterval bezoeken we nog een crematie plaats aan een rivier die uiteindelijk uitmondt in de heilige rivier de Ganges in India. De meeste van de groep hebben dit allemaal al gezien in India voor de andere is dit zeer indrukwekkend. We bezoeken ook nog het kantoor en opvangplaats waar Marjo werkt. Vertelt heel gedreven over haar werk vnl. met vrouwen en kinderen uit achterstand wijken. Maakt op de groep een grote indruk. Dit jaar staat het Rooyse Huus in Venray in het teken voor deze groep mensen en het projekt van Marjo. Het wordt tijd voor onze lunch die we gaan gebruiken in een, niet lachen, Italiaans restaurant speciaal aanbevolen door Marjo. Zij hebben allerlei eten dus van Italiaans tot Nepalees dus zeker voor elk wat wils. Nadien gaan we terug naar ons resort voor nog een boottocht te maken naar een tempel nabij. Na een uur waren we weer terug waar Marjo ons stond op te wachten om afscheid te nemen Misschien dat we haar nog ontmoeten op de laatste dag in Kathmandu maar zeker is dit niet. We dineren op het resort en iedereen gaat moe en voldaan op tijd naar bed.
Dag 8
Vandaag alles weer inpakken voor het vertrek naar Bandipur, waar ons een verrassing stond te wachten. De tocht daar naartoe ging over zeer smalle hobbelige wegen. Een geluk dat het festival nog niet was afgelopen zodat het niet druk was op de weg. Rond 14.00 uur komen we aan in Bandipur. Het dorp zelf is autovrij zodat we nog een stukje moesten lopen, helling op en wat tredes. Gelukkig was er personeel van het hotel die onze koffers droegen. Zeer mooi oud stadje waar nog veel bewaard is gebleven zodat we een aantal honderden jaren terug gingen in de tijd. In het hotel aangekomen werden we welkom geheten met een verfrissend drankje. Iedereen had ondertussen wel trek dus op naar de lunch. Nadien werden onze kamers gewezen, dit was dus een grote verrassing. Alle kamers waren zonder douche en toilet maar deze waren ook nog niet op een gemakkelijk manier te bereiken. Trapje op, trapje af en weer trapje op dus zeker niet aan te bevelen ’s nachts. Maar ja we hadden geen keuze, wel duidelijk gemaakt aan onze gids dat we dit voor een nacht zouden accepteren maar daarna niet meer. Deze heeft toen vlug naar het volgende verblijf gebeld zodat we daar zeker kamers met toilet en douche zouden hebben. Na het eten zijn de meeste nog een dorpswandeling gaan maken met de gids. Het uitzicht was werkelijk geweldig alleen koelde het ’s avonds erg af. Iedereen had het koud. Waar we ook gingen zitten overal was er tocht. Op tijd naar bed dan maar en dicht tegenelkaar aan liggen, heeft ook wel wat.
Dag 9
Na het ontbijt vertrek naar Nuwakot wat een rit zou worden van ongeveer 5 a 6 uur. Dit moet je met een korreltje zout nemen want meestal duurt het langer. Ook nu werden onze koffers weer netjes naar de bus gebracht en leek het wel de vlucht naar Egypte zo met z’n allen. Na een goeie fooi gegeven te hebben vertrokken we dan op naar het volgend avontuur. Onderweg zijn we nog gestopt bij een kabelbaan die je ongeveer 600 meter hoog bracht naar een tempel. Zoals al eerder vertelt was er nog steeds het festival voor de Hindoe mensen wat je ook wel kon zien. Er stonden rijen van mensen te wachten om naar boven te mogen gaan al dan niet met een geit. Voor toeristen was er een aparte toegang met speciaal entreeprijs zodat we niet al te lang hoefden te wachten. De kabelbaan met kabines kwam vanuit Oostenrijk. Telkens mochten er 2 toeristen instappen en 4 inlandse mensen dit voor de gewichtsverdeling. Boven aangekomen leek het wel een compleet dorp, je praat niet over honderden maar wel over duizenden mensen. Verschillende van de groep hebben van dichtbij een offering van een geit meegemaakt. Er waren er ook die absoluut niet wilde kijken hoe het hoofd van de geit afgeslagen werd met een scherp mes. Ook dit is Nepal met zijn gewoontes. Na dit bezoek werd de reis hervat en snel een plekje gezocht waar we wat konden drinken en natuurlijk naar het toilet gaan. We vervolgen onze weg naar Nuwakot wat niet meer zover is in kilometers maar wel in tijd. We gaan nl. een berg op, 12 km lang, maar we stijgen dan naar 1500 meter ongeveer. Tijdens deze tocht hebben we een wondermooi uitzicht op de vallei. Onze bus heeft best wel wat moeite om deze tocht te volbrengen, we vragen ons dan ook allemaal af hoe de lokale bus naar boven komt met wel zeker 50 mensen in de bus en bovenop. We hebben niets gehoord dus het zal wel gelukt zijn. Arriveren in ons verblijf dat met recht Famous Farm heet. Overal lopen dieren kippen, geiten, ganzen en zelfs ezels. Na een zeer hartelijke ontvangst en een heerlijke lunch gaan we onze kamers bekijken. Iedereen is dik tevreden zeker na Old Inn. Personeel is erg, erg vriendelijk en proberen het ons werkelijk met alles naar onze zin te maken. We hebben hier een schitterend uitzicht over de vallei en waar het in een lekkere ligstoel goed toeven is in het zonnetje. Enkele maken met de gids alvast een wandeling in de omgeving voor het diner wat buiten opgediend zal worden.
Dag 10
Vanmorgen een lekker ontbijt gekregen en daarna staat er weer een wandeling op het programma met aansluitend een bezoek naar het paleis. Niet wetende dat dit eigenlijk gesloten was ivm. het festival maar onze gids wist dit voor ons te regelen zodat we het toch konden bezichtigen. Verder hebben we genoten van de zon en het vertroeteld worden door het personeel wat zeer attent was. Na het diner werd er nog een kaartje gelegd en gedobbeld. Personeel was allemaal al vertrokken toen wij naar bed gingen.
Dag 11
Vandaag een ontbijt met dunne pannekoekjes die maar telkens opnieuw gebakken werden tot dat we eindelijk zouden zeggen dat het genoeg was.Een paar meisjes probeerden ook wat Nederlands te praten wat ze goed afging. Hiermee win je natuurlijk ook de nodige sympathie mee. Vandaag gaan we naar Dhulikhel via Kathmandu. We lunchen in het hotel waar we onze laatste nachten in Nepal zullen doorbrengen. Dit is het beste hotel van Kathmandu wat gebouwd is van oude materialen, zoals honderd jaar oude kozijnen etc. Hier nemen we ook afscheid van onze gids en worden we aan de nieuwe gids voorgesteld die met ons de komende 4 dagen zal doorbrengen. Na de introduktie stappen we in de bus en gaan allereerst nog naar de Swayambunath stupa. Dit is een grote Boedistische tempel. Hier zie je veel Tibetanen die heel gelovig hun rondjes maken en aan de gebedsmolens draaien. Zeer indrukwekkend, jammer dat we geen tijd hebben voor de winkeltjes rondom. Misschien hebben we op de laatste dagen daar nog tijd voor. We vervolgen onze reis naar Dhulikhel waar we de komende 3 nachten zullen doorbrengen. Hier aangekomen kunnen we genieten van een mooi uitzicht op de Himalaya wat ‘smorgens vanuit onze kamers ook nog een mooie zonsopgang geeft. Dit is een resort waar vnl. mensen komen om te wandelen. Ook hier weer een diner in buffet vorm zodat je zelf bepaalt wat en hoeveel je eet. Het kaarten en dobbelen gaat een gewoonte worden dus ook weer deze avond. Deze avond maken we ook kennis met de lokale gids die ons morgen begeleidt naar de stad en de omgeving. Het is een broer van Amir, Sunir is zijn naam, en woont ongeveer 3 minuten van het hotel af. Afgesproken dat we hem morgenvroeg om half 10 zullen ontmoeten voor de wandeling.
Dag 12
We gaan met Sunir en de andere gids beginnen aan onze wandeling in het dorp. Hij laat ons tevens een kijkje nemen bij zijn ouders waar hijzelf ook nog woont. Na een mooie tocht arriveren we rond 14.00 uur weer in het hotel waar we onze lunch gebruiken. De middag is vrij te besteden dus wordt ook door iedereen verschillend ingevuld zoals een dutje doen of gewoon lekker lezen. Na het diner wordt de avond zoals gebruikelijk afgesloten.
Dag 13
Met de grote hikingtour gaan maar 3 personen mee zodat we snel een alternatief programma hebben opgesteld voor de anderen. Sunir gaat mee wandelen en de andere gids gaat mee naar Panauti. Een heel mooi dorp waar we rustig kunnen lopen daar er niet zoveel verkeer is. Panauti is een bedevaarts dorp voor de Hindoe mensen met een veel verschillende tempels die zijn van de 13e eeuw en later.